Beeldvorming en interactie van wetenschappelijke oplossingen die bijdragen aan het CO2-probleem

Van de wetenschap naar de industrie naar een breed publiek

Wat een super maand hebben we met Green Minerals gehad zeg! Op 1 oktober wonnen we de Jan Terlouw Innovatie Ambitieprijs, 4 oktober stonden we op de Innovation Expo 2018 in Rotterdam en 6 oktober schitterde wetenschapper en natuurkundige Pol Knops op Kiemt SummerLabb tijdens de Innovate Experience in Arnhem. Olivijn als ‘CO2 opruimer’ en Green Minerals als proces-innovatie in olivijn komt op de kaart.

Ik heb even de tijd genomen om alles te evalueren en ik kwam, mede door de vele gesprekken, tot een aantal ontdekkingen en conclusies.

IPCC rapport – we moeten opschieten

Laat ik daar even mee beginnen: ook bleek deze maand dat er nog meer haast geboden is bij 1. het terugdringen (iedereen) en 2. uit de lucht halen, opslaan of vastleggen (landbouw en industrie) van de CO2 uitstoot. Dan is logischerwijs de vraag: hoe kunnen we versnellen terwijl veel technologieën, die een deel van de oplossing vormen, nog bij de wetenschap ligt? Hier kom ik straks op terug.

1.     Project Drawdown – The Climate Cleanup

Terugdringen, daar hebben we iedereen bij nodig. Maar hoe? Drawdown geeft het overzicht, met 100 oplossingen, goed wetenschappelijk onderbouwd en op volgorde gezet. Wist je bijvoorbeeld dat het voorkomen van voedselverspilling bijna evenveel kan bijdragen aan het oplossen van klimaatverandering als het plaatsen van windmolens? Project Drawdown is toegankelijk voor iedereen en ik hoop van harte dat het lukt om mede hierdoor grootschalige gedragsverandering te bewerkstelligen. Een groots initiatief en op 8 november zal de Nederlandse vertaling van het boek worden gepresenteerd: www.climatecleanup.org

2.     CO2 uit de lucht halen, opslaan en (liever) vastleggen

Natuurkunde (fysica) en scheikunde (chemie) zijn hiervoor de basis. Ook biologie is belangrijk, maar dit laat ik voor het gemak even buiten beschouwing omdat ik me op de industrie wil toeleggen.

Natuurkunde is de wetenschap die alle verschijnselen in de levenloze natuur onderzoekt. Hiermee worden eigenschappen als materie, evenwicht, beweging, straling, warmte, licht, magnetisme en elektriciteit onderzocht.

Scheikunde is de wetenschap van het veranderen van stoffen. CO2 is een gas, en zoals bij alle gassen laat CO2 zich niet zo gemakkelijk ‘vangen’. Dus hebben we natuur- en scheikunde nodig, door CO2 bijvoorbeeld (tijdelijk) te laten binden aan vloeistoffen of er een poeder van te maken. CO2 kunnen we ook benaderen als grondstof zoals o.a. Green Minerals en Covestro doen. Er is veel mogelijk. Probleem is alleen dat vooral de landbouw-, energie- en industriesector dit varkentje moeten gaan wassen. En met name veel industrie bedrijven hebben nauwelijks kaas gegeten van fysica en chemie. Een ander probleem is dat wetenschappers of scheikundigen / natuurkundigen vaak niet begrijpen hoe de industrie werkt en denkt. Productieprocessen kunnen niet zomaar even veranderd worden; met mijn Industrieel Ontwerp-achtergrond weet ik dit maar al te goed.

Van de wetenschap naar de industrie

Dus is er een vertaalslag nodig vanuit de wetenschap naar de industrie. Dit is precies wat ik nu als Innovatie Designer bij Green Minerals aan het doen ben. Green Minerals is een proces-innovatie. Er wordt een breed inzetbaar poeder gevormd op basis van een scheikundig proces. Maar dat poeder is nog geen eindproduct. Om tot die eindproducten te komen heeft Green Minerals industriepartners nodig. Samenwerking, co-creatie en zelfs co-intelligence: dit is hoe we het klimaatprobleem op kunnen lossen. Maar dan moeten beide werelden elkaar wel begrijpen en daar kan design in ondersteunen: meer beeldvorming is nodig binnen de wetenschap. Ik heb het afgelopen donderdag op de Innovation Expo verschillende mensen horen zeggen.

Mijn advies aan universiteiten, topsectoren, wetenschappelijke onderzoeksorganisaties, incubators en beginnende ondernemers binnen de wetenschap: onderzoek eens of je samenwerkingen kunt opzetten met designers. Een goed businessmodel volgt vanuit de marktvraag. Deze vraag moet wel eerst gecreëerd worden door jouw technologie, proces, innovatie of idee inzichtelijk en begrijpelijk te maken.

Het brede publiek

Maar dan zijn we er nog niet. Ik besef me sinds deze maand (dank Double2 Mediaproducties en Kiemt dat we op SummerLabb mochten staan), dat we ‘CO2 als grondstof’ ook moeten doorvertalen naar het brede publiek, zeg maar: de burgers. Waarom is dit zo belangrijk?

De industrie produceert naar vraag. Bijvoorbeeld het feit dat de plasticindustrie nog steeds groeit hebben we aan ons zelf te wijten. Omdat de burger zich niet voldoende beseft dat we moeten consuminderen, en we ons gedrag daarom niet aanpassen, produceert de industrie er (nog) lekker op los. Maar ook winkelketens en brandowners zijn hier debet aan. Dus zijn we hier allemaal voor verantwoordelijk.

In het geval van ‘CO2 als grondstof’: zodra het brede publiek weet dat we bijvoorbeeld huizen kunnen bouwen van beton waar CO2 in vast zit gelegd, komt deze vraag vanuit de burgers meer en meer bij de projectontwikkelaar of architect te liggen. Het balletje gaat rollen: de aannemer krijgt de opdracht om te kijken waar er ‘CO2 beton’ kan worden ingekocht. Hé, de industrie wordt wakker want er wordt opeens naar een ander product gevraagd. Dat is hoe het doorgaans werkt binnen de industrie. Zelden is het andersom. Sorry dames en heren, ik kan er niks anders van maken. Dit is de realiteit.

Interactie

Naast beeldvorming is interactie belangrijk. Hoe leg ik aan mijn neefje van 6 jaar uit wat CO2 is, waardoor hier teveel van is en waarom dit niet goed is? Een verhaal of visualisatie zal bij hem niet blijven hangen; ik moet er een beleving of interactie van maken. En dat is alleen nog maar de ‘waarom’. Want hoe breng ik de verschillende oplossingen in ‘CO2 als grondstof’ als interactie of beleving naar het publiek? Mijn raderen draaien. Wie een tof idee heeft mag reageren.

Bijdragen

Met Regeneration streef ik naar systeemveranderingen in het belang van mens en planeet. Ook bovenstaande is een systeemverandering want het vereist een andere manier van samenwerking. Green Minerals heeft de afgelopen jaren, binnen de verschillende industrieën, kennispartners aan zich weten te binden: een typische netwerkorganisatie. Mensen/bedrijven, die intrinsiek gemotiveerd zijn het CO2 probleem op te lossen, denken en experimenteren mee. Maar ze kunnen pas echt actie ondernemen zodra er vraag is, dus zodra er een cashflow is. Concreet kan ik met Regeneration deze vraag creëren door de wetenschap bij een breed publiek inzichtelijk te maken. De bal moet gaan rollen en langzaam komt hij in beweging.